" نیروی امگا3" عنوان کتابی است از دکتر میشل لرژریل دربارۀ اسیدهای چرب امگا3؛ در این کتاب دکتر لرژریل تمام فواید اسیدهای چرب امگا3 را بیان می کند و راه حل هایی برای افزایش میزان امگا3 در برنامۀ غذایی روزانه مان ارائه می دهد. خواندن این کتاب به افرادی که می خواهند عمری طولانی همراه با صحت و سلامتی داشته باشند، توصیه می شود.  

فواید یک رژیم پر از امگا3
دکتر میشل لرژریل ازمشهورترین پزشکان فرانسوی در جهان به شمار می آید، خصوصاً برای انتشار تحقیق معروفش موسوم به لیون؛ دراین مطالعه او اهمیت اسیدهای چرب در تغذیه برای پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی را ثابت می کند. این رژیم سهم زیادی در شناخت ما از خواص فوق العاده و سلامت بخش رژیم های مدیترانه ای و کرتوا دارد، در این رژیم های فضای بسیار زیادی برای امگا 3 در نظر گرفته شده است.

ضمناً این مطالعه نشان می دهد که این رژیم سرشار از امگا3، بسیار خطر سکته های قلبی رانسبت به رژیم های کلاسیک مخصوص بیماران قلبی، که فاقد چربی بوده اند، کاهش می دهد. به دیگر سخن، محدود کردن چربی های حیوانی برای از بین بردن کامل خطر کافی نیست، بلکه باید در تغذیه از چربی های "خوب" نیز استفاده شود. 

چربی های حیوانی به نفع امگا6 و امگا3 کاهش یافته اند، با این که امگا6 و امگا3 بافت گیاهی یکسانی دارند، اما آثار پزشکی شان متفاوت است. به عنوان مثال، امگا6 تشدیدکنندۀ التهاب ها هستند در حالی که امگا3 خاصیت ضدالتهابی دارد. و این همه چیز را تغییر می دهد!

ما با گذر از یک تغذیۀ سرشار از چربی های حیوانی به تغذیه ای پر از امگا6 می رسیم. و این امر به واسطۀ مصرف روغن آفتابگردان که سرشار از امگا6 است، پیش می آید.  

زنده باد غذای خانگی!
اغلب اوقات، غذاهای صنعتی مناسب نیستند، باید به آشپزی سنتی بازگشت که اجازه انتخاب ترکیبات متنوع را می دهد. در اینجا آنچه برای رژیمی سرشار از امگا3 نیاز است، به شما ارائه می کنیم:

_ برای آشپزی و دلپذیر کردن غذاها، از روغن کلزا(همان روغن کانولا) و یا جانشین آن، روغن زیتون استفاده کنید ( می توانید از روغنی که ترکیب 50_50 کلزا و زیتون است، استفاده کنید).
روغن کلزا، روغنی گیاهی و سرشار از امگا3 است، و روغن زیتون هم از لحاظ دارا بودن آنتی اکسیدان ها و طعم خوبش بسیار ارزشمند است. روغن کلزا در برابر حرارت مقاوم است، در فرانسه این مطلب را می توانید روی اتیکت ها بخوانید، (آنچه که به طور مثال در سوئیس انجام نمی شود) و برای سرخ کردن کافی است که از حرارت دادن بیش از 180 درجه سانتیگراد خودداری کنید، حرارت 180 درجه همۀ روغن ها را خراب می کند. مطمئناً، حذف روغن ها و ماگارین آفتابگردان، ذرت، دانه ها، انگور و بادام زمینی ضروری است. 

_ ماهی مهم ترین منبع امگا3 زنجیره ای بلند است ( که با امگا3 کلزا متفاوت است، البته امگا3 کلزا نیز لازم است) بنابراین ماهی باید بیشتر خورده شود. ماهی های چرب غنی ترین منابع امگا3 هستند و خوب است که در هفته 2 تا 3 بار مصرف شوند ( ماهی ماکرو، شاه ماهی، ساردین، ماهی آزاد، تن قرمز، سگ ماهی، قزل آلا، ماهی کولی و مارماهی). همه نوع ماهی، از جمله آزاد و پرورشی، خام، پخته، دودی و حتی کنسرو  هم ارزشمند و مفید است. البته کنسرو ماهی در صورتی خاصیت خود را دارد، که بدون چاشنی، یا با روغن زیتون و یا کلزا تهیه شده باشد.

_ تخم مرغ های حاوی امگا 3 غنی تر از تخم مرغ های معمولی است، زیرا مرغ هایی که این تخم ها را می گذارند، با دانه های کتان با امگا3 فراوان ، تغذیه می شوند. 

فهرستی از فواید تحسین برانگیز امگا3
این لیست تحسین برانگیز، که فواید امگا3 را نام می برد، توسط دکتر لرژریل تهیه شده است:

_ حفاظت از قلب ( در مقابل سکتۀ قلبی، مرگ ناگهانی، مشکلات ضربان قلب)

_ حفاظت در برابر برخی سرطان ها (کلون، سینه و غیره)

_ سهم داشتن در مبارزه با بیماری های التهابی: التهاب مفاصل روماتیسمی، آسم، اُستِئوپورزیس، دیابت، چاقی مفرط ....

_ تأثیر مثبت بر عملکرد مغز و سیستم عصبی ( هوش نوزادان، افسردگی و پیشگیری از تباهی ماهیچه ها متأثر از افزایش سن)

تمام این دلایل باعث می شود که امگا3 را از دست ندهید، حداقل به سلامتی اش!

جدایی و تنهایی
 متنی كه می خوانید یادداشت منتشر نشده ای از سیمین دانشور، نویسنده نامدار ایرانی است که در ۱۲ آبان سال ۱۳۷۷ نوشت.
 
 تمایز میان شرق و غرب و در وضعیتی جزیی تر یعنی در آفرینش هنری در این است که در مشرق زمین مسئله ی جدایی مطرح است و در مغرب زمین مسئله ی تنهایی. در باور شرقی ها انسان از عالم لایتناهی جدا گردیده است یعنی از اصل خود دور مانده است و کوشش او در این جهان روزگار وصل خویش بازجستن است و بن مایه ی شناخت زیبایی و هنر در ادبیات سنتی والای ما تا حد زیادی بر این باور استوار است.
در غرب و به ویژه در دوران معاصر، اعتقاد غالب بر این است که انسان زاده همین کره ی خاکی است و آنگاه فن آوری و تسلط بر طبیعت و تولید و مصرف زیاد، به تنهایی هنرمند غربی انجامیده است.
به گفته ی پوپر" محصولات ذهن آدمی اعم از علوم و هنرها با مشاهده ی انسان آگاه صورت می گیرد. پس روح بشر مرکز درک ما از جهان است." می توان گفت این گونه ادراک گه گاه رگه ای از ماوراء الطبیعه را در بردارد و نه تنها در شرق که حتی در غرب هم چنین است.
 رویاها را می توان تابعی از چنین برداشتی دانست. بدون رویا آدمی مرده ی متحرکی بیش نیست. خودم در شعرواره ای که از زبان «هستی» در جلد دوم جزیره ی سرگردانی سروده ام، عنوان شعرواره را «مرگ رویاها» گذاشته ام و بیت اول آن را از قدما نقل کرده ام که:
سمرقند همچو قند، بدین روزت کی اوفکند؟
که این بیت شامل همه سمرقندهای روزگار می شود.

و باز پوپر می گوید:  هدف علوم رسیدن به یک توصیف عینی از جهان طبیعی است در زمان و فضا و مکان، و تصور جهان بدون بعد زمان غیرممکن است.
و من می افزایم به جز اینها، در هنرها هستی شناسی آدمی مطرح است و هستی آدمیان تابعی از عوامل اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و مذهبی و تاریخی و جغرافیایی و غیره است.
این هستی در تغییر است و بدون تغییر تصور هستی بی معناست. علوم هم تغییر می کنند و تکامل می یابند. تا مدت ها کره زمین را مرکز منظومه ی شمسی می دانستند کوپرنیک بود که خورشید را مرکز منظومه شمسی شمرد و واقعیت هم چنین بود.
چون هستی انسان در تغییر است پس ادبیات هم در تغییر خواهد بود. در ادبیات همواره این مسئله مطرح بوده است که چه می خواهیم بگوییم و تا چه حد از عهده بیان آن برآمده ایم؟
یعنی در سرزمین خود چه بذری بیفشانیم، چگونه بپرورانیم و به آرایش و پیرایش بپردازیم و آنگاه چگونه درو کنیم؟ و «هرکس آن درود عاقبت کار که کشت».

پس هر نویسنده و سراینده ای بایستی آن چنان بر محیط و مسایل حاکم بر آن اشراف داشته باشد تا بتواند با تلفیق ادراک خودآگاهی و ناخودآگاهش، یعنی ترکیب مناسب ذهن و عین و بهم پیوستگی واقعیت و تخیل و رویا کشت باروری عرضه بدارد.
اینک اندیشه و تفکر هم خود را بر ادبیات تحمیل کرده اند. شخصا با زیاده روی در کاربرد اندیشه در آفرینش هنری موافق نیستم. زیاده روی در این مقوله راه به علوم می گشایند.
در غرب که ما هم در حال حاضر چشم به آنها داریم، از دهه ی ۱۹۶۰ ببعد پس از مدرنیته، پست مدرنیسم مطرح گردید. میشل فوکو، امبرتو اکو، و رولان بارت از برجستگان چنین طرز تفکری بودند و ما هم تقلیدهایی نابجا یا بجا از پیروان آنها کردیم.
چکیده‌ی طرز تفکر آنها اهمیت فراوان دادن به زبان و ساختارگرایی بود تا جایی که امبرتو اکو از «جبر ساختاری» سخن گفت و دیگران از «مرگ نویسنده به نفع خواننده» حرفها زدند.
 پس نویسنده غایب گردید و تنها ضمن نوشتن و کاربرد زبان حضور یافت نه به صورت نویسنده ای که پیش از نوشتن متن حضور و وجود داشته باشد.
این چنین نویسنده ای با زبانی که سخن می گوید کمابیش حضوری پنهانی دارد و خواننده ی نوشتار است که بایستی در ذهن خود تصویر و تصورات نویسنده را تکمیل یا دست کم حدس بزند.

این گونه زبان بازی با وجود تحسین برانگیز بودن خلق الساعگیش، به گمانم در حال حاضر جا به ساختارگرایی مطلق پرداخته [داده] باشد.
اما ما نویسندگان جهان سوم، بایستی خودمان هستی خود را کشف کنیم و همان را مطرح نماییم و در خور وضعیت تازه، زبان شایسته را پیدا کنیم و ما برای مردم می نویسیم نه برای همقلمان خودمان که تازه آنها هم با همدیگر تفاهم کافی ندارند.
برای مردم بنویسیم اما از عوام پسندی احتراز کنیم. دست خواننده را بگیر و او را بالا ببر نه اینکه پا به پای او راه برو و یا او را به ته چاه بکشان.

عینک های دودی آفتابی، برای نگاه کردن به منابع نور قوی طراحی نشده اند. با آنها به جوشکاری، مناطق پوشیده از برف، خسوف و... مستقیماً نگاه نکنید.